Pierwszy raz obejrzałem ten film zaraz po premierze. Ocena 9/10 dodany do ulubionych... same zachwyty - jak większość. Właśnie obejrzałem po raz drugi, i dopiero teraz zwróciłem uwagę na Langelle i jego Nixona. Coś mi nie pasowało w tej postaci polityka, który raptem co sprawował najważniejszy urząd na ziemi. Nixon w wydaniu Frank Langella wydaje się być stetryczałym starcem z objawami lekkiej demencji (aczkolwiek ciągle polityczny wyga i bokser wagi ciężkiej). Do tego spowolnione wypowiedz i twarz bez wyrazu, albo co najwyżej jakiejś głębokiej zadumy... Obejrzałem sobie na YT cały oryginalny wywiad i okazuje się, że prawdziwy Nixon prezentował się dosyć inaczej, a właściwie jak typowy starszy polityk cwaniak, z całkiem dużą dozą energii, cwaniactwa w oczach i równie kombinatorskich uśmieszków.. Tak naprawdę, to wyglądał jak ktoś z naszych rodzimej "elity", który w programie u Olejnik kombinuje jak koń pod górę, żeby ośmiorniczki u Sowy obrócić w głupi żart.... Pomijam już detale, że wydawali się z Frostem być równi wzrostem i posturą a w filmie Nixon to dryblas wręcz. Być może Langelli dosyć dobrze udało się oddać oczy Nixona, ale reszta moim zdaniem nie była zbyt autentyczna... Oceny nie obniżę, bo uważam, że pierwsze wrażenie jest najważniejsze, ale wrzucam taki drobny dyskurs od peanów na temat tej jednej roli.